Ekspozycja ukazuje jedno z głównych zajęć górali pienińskich, jakim był wypas owiec oraz związane z nim zwyczaje i obrzędy. Szereg archiwalnych i współczesnych fotografii, eksponaty oddające wnętrze szałasu – bacówki: kotły, gielety, czerpaki, formy na oscypki, dzwonki pasterskie, laski - palice, składają się na całą wystawę.

Pojawienie się pasterstwa na terenach Pienin i Podhala wiązało się z obecnością pasterzy wołoskich, którzy przywędrowali na te tereny w XV w. Wędrówka ich była związana z poszukiwaniem pastwisk dla owiec. Wołochom zawdzięczamy organizację pracy pasterzy na górskich pastwiskach oraz całą technologię przetwórstwa mleka owczego na sery; a także słownictwo związane z pasterstwem, jak: szałas, koliba, baca, redyk, kosar, cyrhla. Od nich pochodzi wiele elementów stroju góralskiego, oraz cała gama zwyczajów, obyczajów, obrzędów i magii.