Wystawa poświęcona znakomitemu malarzowi-portreciście, poecie rodem ze Szczawnicy Janowi Salamonowi była jednym z wydarzeń obchodów Jubileuszu 200 lat Uzdrowiska Szczawnica.
W Galerii Pijalni Wód zaprezentowano prace i dokumenty z kolekcji prywatnych, w większości nie znane szerszej publiczności, portrety ze zbiorów Muzeum Historycznego Miasta Krakowa a także dokumenty (listy, rękopisy, zdjęcia) i prace ze zbiorów Muzeum Pienińskiego w Szczawnicy.
Jan Salamon (1938-2002), urodzony w Szczawnicy - artysta malarz, poeta. Największy wpływ na przyszłego artystę wywarli Jan Wiktor- pisarz oraz malarz – profesor Witold Chomicz. W dużej mierze dzięki ich pomocy Salamon podjął studia artystyczne, które odbył w Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u prof. Emila Krchy. Uczestniczył w wielu wystawach krajowych i zagranicznych jego prace znajdują się w zbiorach państwowych i prywatnych w kraju i zagranicą.
Specjalizował się w portrecie, jednakże uprawiał też pejzaż. Jeżeli chodzi o portret to cyt.: „Malował z natury. Jego twórczość można podzielić na dwie grupy: reprezentacyjną - powstałą głównie na zamówienie, bardziej sformalizowaną, ujętą w ramy konwencji i surową w odbiorze oraz prywatną tj. opartą na grze własnej wyobraźni, poszukiwaniu interesujących modeli, wyraźnie lżejszą warsztatowo i ciekawszą w percepcji”. To , co wyróżniało Salamona spośród grona najbardziej znanych portrecistów krakowskich to cyt.: ”anachroniczna w stosunku do ich twórczości stylistyka naśladująca wzory młodopolskie, znane w malarstwie Stanisława Wyspiańskiego, Wincentego Wodzinowskiego, Teodora Axentowicza., czy Włodzimierza Tetmajera”.
Twórczość poetycka Salamona to wyraz jego doznań estetycznych w dużej mierze związanych ze stronami rodzinnymi w szczególności - z Pieninami.
