Stadniccy to stary małopolski ród, którego korzenie sięgają XIV wieku. Wywodzą swoje nazwisko z dziedzicznej wsi Stadniki, położonej w okolicach Bochni i Dobczyc nad rzeką Szreniawą. Pieczętują się herbem Śreniawa bez krzyża (Drużyna).
W XV wieku ród rozgałęził się na dwie linie: Żmigrodzką i ze Stadnik. Z tej drugiej linii wywodzi się gałąź nawojowska, których dobra graniczyły ze Szczawnicą.
Związki przodków rodu Stadnickich z dobrami szczawnickimi datują się już od XVIII wieku. Pozostałością ich działalności są sztolnie górnicze w Jarmucie, w których wydobywano metale szlachetne. Właścicielem tychże sztolni był Paweł Karol Lebartowicz książę Sanguszko-Kowelski herbu Pogoń Litewska, który po kądzieli był przodkiem Adama hr. Stadnickiego.
Od 1909 roku Stadniccy wpisują się na stałe do Szczawnicy. Wtedy to dobra szczawnickie nabywa Adam hr. Stadnicki (urodzony w 1882 a zmarły w 1982 roku).
Był on wyjątkową postacią nie tylko dla regionu, lecz także dla Polski:
- właściciel lasów ryterskich i szczawnickich
- właściciel zakładu Zdrojowo-Kąpielowego w Szczawnicy
- właściciel tartaku w Nawojowej, Rytrze i Szlachtowej
- prezes Nowosądeckiej Rady Powiatowej
- prezes Związku Ziemian w latach 1919-1922, a potem do 1939 roku członek jego zarządu
- poseł na sejm RP w latach 1927-1930
- członek Kuratorium Fundacji Kórnickiej
- członek Zarządu Związku Uzdrowisk Polskich
- członek Państwowej Rady Ochrony Przyrody
- członek Polskiego Towarzystwa Leśnego
- fundator i kolektor kościołów w Nawojowej, Łabowej, Rytrze, Szczawnicy i Starym Sączu
Główną jego zasługą było wypromowanie Szczawnicy i unowocześnienie jej. W 1936 roku otwiera nowoczesne „Inhalatorium”. Był to budynek, który był jednym z najnowocześniejszych w kraju, jak również i na świecie. Aparaty specjalistyczne i urządzenia komór pneumatycznych wykonała firma „INHABAD” z Berlina, czołowy producent tychże artykułów.
Niestety, po II wojnie światowej władze hamują rozwój kurortu. W 1945 roku konfiskują majątek Adama hr. Stadnickiego w Nawojowej, a w trzy lata później upaństwawiają uzdrowisko.
Dopiero w latach 90-tych XX wieku potomkowie hrabiego Stadnickiego, czyli rodzina Mańkowskich odzyskała prawa do swojego majątku. Dzięki ich staraniom i inwestycjom Szczawnica znów nabiera dawnego blasku.
Te i inne ciekawe informacje dotyczące Stadnickich i ich związku ze Szczawnicą można zobaczyć na starych zdjęciach prezentowanych w ramach Muzeum Uzdrowiska. Jednocześnie znajdą Państwo informacje odnośnie intrygujących fragmentów z życia innych członków rodu.
